پرتاب دو ماهواره ناسا برای تحقیق درباره طوفانهای استوایی
تاریخ انتشار: ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۰۹۱۶۳
به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از اسپیس، دو ماهواره اول و جدید ناسا برای شکار طوفان به آسمان رفتند. موشک «الکترون» حامل دو ماهواره کوچک مکعبی شکل متعلق به آژانس «تروپیکز» است که توسط کمپانی «راکت لب الکترون» (Rocket Lab Electron) در ساعت ۹ شب ۷ مه (۱۷ اردیبهشت) از سایت این کمپانی واقع در نیوزلند پرتاب شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
موشکالکترون حدود ۳۳ دقیقه پس از پرتاب، مکعبهای (ماهوارههای مکعبی شکل) «تراپیکز» که به اندازه جعبه کفش هستند را در مدار پایین زمین، که حدود ۵۵۰ کیلومتر بالاتر از زمین واقع شده، مستقر کرد.
مجموعه ماهوارههای موسوم به صور فلکی تراپیکزمخفف «مشاهدههای زمانبندی شده ساختار بارش و شدت طوفان با مجموعهای (در این جا از اصطلاح صور فلکی استفاده شده است) از ماهوارههای کوچک است» این ماموریت بااستقرار ۴ ماهواره کوچک مکعبی شکل در مدار پایین زمین پایان مییابد.
اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، «راکت لب» دو ماهواره دیگر را حدود دو هفته دیگر به فضا پرتاب خواهد کرد. برای اینکه این مجموعه ماهوارهها موسوم به صور فلکی به درستی ماموریت خود را انجام دهند، هر چهار ماهواره «تراپیکز» باید در یک دوره ۶۰ روزه در مدار پائین زمین مستقر شوند.ماهوراههای تراپیکز تشکیل ساعت به ساعت و پیشرفت طوفانهای استوایی و تند بادهای دریایی را با ویژگیهای ارتقا یافته اندازهگیری میکند.
بیل بلکول، محقق اصلی شبکه تراپیکز در این باره در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت ما دادههایی را دریافت خواهیم کرد که قبلا هرگز نداشتهایم، که این توانایی مشاهده «منطقه طول موج مایکروویو» در طوفانهاو قابلیت ارزیابی سرعت ساعتی طوفان هنگام شکل گیری و تشدید آن، فراهم میکند. امیدواریم (با قرار دادن این ماهوارهها در مدار پائین زمین) که درک خود را از فرآیندهای اساسی که محرک طوفانها هستند، بهبود بخشیم و در نهایت توانایی خود را برای پیش بینی زمان وقوع و شدت طوفان را افزایش دهیم.
محققان برنامه تراپیکز در بخش علوم زمین ناسا، از جمله ویل مک کارتی، مأموریت هایی مانند تراپیکز را بخشی از یک جهش نوآورانه برای تقویت ماهوارههای بسیار سنگین تر و متمرکز بر آب و هوا میدانند.
مک کارتی در کنفرانس مطبوعاتی به خبرنگاران گفت: این انقلابی در زمینه تحقیق و توسعه«ماهوارههای مکعبی» است که در تکمیل ماهوارههای بزرگتر آب و هوایی راهگشا است ، این ماهوارههای مکعبی شکل به اندازه یک قرص نان هستند. بنابراین من واقعا می خواهم بر نوآوری در این ماموریت تاکید کنم.
کمپانی «راکت لب» دارای توانایی پرتاب از دو نقطه بسیار متفاوت از سیاره است. همچنین یک سایت در فرودگاه فضایی منطقه آتلانتیک میانی (MARS) در ویرجینیا دارد. هر دو مأموریت تراپیکز در ابتدا قرار بود از از این فرودگاه فضایی انجام شود، اما برای پرتاب در موعد زمانی زودتر به نیوزیلند منتقل شدند. این تغییر زمانی باعث شد تا اولین مجموعه از این ماهوارهها بتواند پیش از اغاز فصل طوفان سال ۲۰۲۳ به فضا پرتاب شود.
بیشتر بخوانید:
مجموعه ماهوارههای تراپیکز در ابتدا قرار بود از شش ماهواره تشکیل شود. با این حال، دو ماهواره مکعبی شکل اول که توسط شرکت کالیفرنیایی «آسترا» قرار بود به فضا فرستاده شود، هنگام پرتاب در ژوئن ۲۰۲۲ از بین رفتند. سپس ناسا «راکت لب» را برای پرتاب چهار ماهواره باقیمانده انتخاب کرد.
کد خبر 758946 برچسبها ناسا تکنولوژی (فناوری) فضاپیما - کاوشگر ماهواره فضامنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: ناسا تکنولوژی فناوری فضاپیما کاوشگر ماهواره فضا دو ماهواره ماهواره ها مکعبی شکل طوفان ها راکت لب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۰۹۱۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
در چه سنی میتوان یک فرد را «پیر» دانست؟
آفتابنیوز :
تیمی از دانشمندان آلمان، ایالات متحده آمریکا و لوکزامبورگ دادههای بیش از ۱۴ هزار نفر را که در یک تحقیق طولانیمدت شرکت کرده بودند، مورد بررسی قرار دادند.
شرکتکنندگان در این تحقیق بین سالهای ۱۹۱۱ تا ۱۹۷۴ میلادی به دنیا آمده و متعلق به نسلهای مختلف بودند. این افراد که بین ۴۰ تا ۱۰۰ سال داشتند، به ۸ پرسش طی یک دوره زمانی ۲۵ ساله پاسخ میدادند.
یکی از سوالات اصلی این بود که «در چه سنی کسی را پیر توصیف میکنید؟»
متولدین سال ۱۹۱۱ میلادی در پاسخ به این سوال گفتند که پیری به طور متوسط در سن ۷۱ سالگی شروع میشود؛ و هنگامی که همین پرسش از متولدین سال ۱۹۵۶ میلادی پرسیده شد که اکنون به سن ۶۵ سالگی رسیده بودند، آنها آستانه پیری را سه سال دیرتر دانستند و ۷۴ سالگی اعلام کردند.
مارکوس وتشتاین، عضو این تیم تحقیق در گزارشی مینویسد: «امید به زندگی افزایش یافته است و برخی از جنبههای سلامت نیز در طول زمان بهبود یافته است؛ به طوری که افراد در سنین خاصی که در گذشته پیر محسوب میشدند، اکنون دیگر مسن تلقی نمیشوند.»
همین روند در سطح فردی نیز مشاهده شد. بگونهای که هر شرکت کننده پس از چهار یا پنج سال مسنتر شدن، تخمینش را برای شروع سالمندی یک سال افزایش میداد. زنان نیز آستانه پیری را بطور متوسط حدود دو سال دیرتر از مردان درنظر میگرفتند.
فاکتورهای دیگری نیز وجود داشتند که بر تخمین فردی افراد تأثیر میگذاشتند؛ مثلا افرادی که مشکل سلامتی داشتند، تنهاتر بودند یا «احساس میکردند» مسنتر هستند، عموماً معتقد بودند مرحله کهولت زودتر شروع میشود.
البته این مطالعه دارای محدودیتهایی نیز بود؛ از جمله اینکه شرکتکنندگان همگی از یک کشور یعنی آلمان بودند. همچنین این احتمال وجود دارد که در فرهنگهای غیر اروپایی، «پیری» به گونهای متفاوت دیده و توصیف شود.
در عصر حاضر، انسانها طولانیتر از همیشه زندگی میکنند و با ادامه بهبود کیفیت زندگی و سلامت، احتمالا رسیدن به یکصدمین سالگرد زندگی بسیار رایجتر خواهد شد؛ به طوری که مردم شروع به طرح این سوال میکنند که آیا برای زندگی انسان محدودیتی وجود دارد یا خیر.
نتیجه این مطالعه در مجله Psychology and Aging منتشر شده است.
منبع: یورونیوز